خدایا بزرگ توانا تویی                                      رحیم و رئوفی و یکتا تویی

پر از مهر و بخشش و مغفرت                          که ما قطره هستیم دریا تویی

دشمنان دین مبین اسلام و آنانی که ایمان ضعیفی دارند و یا درک عمیق و دقیق از دین اسلام ندارند بر میزان بهره ارث زن که نصف مرد است، انتقاد می کنند و آن را بی عدالتی و اهانت به مقام زن می دانند و خواهان تساوی بین ارث آنها هستند.در جواب اینها می توان گفت:

سؤال: آيا با زدن رژ لب روي لبها غسل درست مي‌شود يا نه؟

جواب: رژ لب دو نوع‌اند: ضد آفتاب، 2ـ عادي ـ اگر رژ لب از نوع اوّل باشد و مانع رسيدن آب به لبها بشود غسل درست نيست ـ اما اگر از نوع دوّم است، يعني مانع رسيدن آب نمي‌شود اشكال ندارد.

حكم تعليم قرآن در ايام قاعدگي براي زنان

اين فاروق، عمر بن خطاب (رض)است كه هنگام برگزيدن دختر زن شير فروش به عنوان همسري براي پسرش عاصم، هيچ ارزشي براي حسب، نسب، ثروت يا مقام قايل نبود، بلكه به ايمان آن دختر پاك، مراقبت الهي در نهان و آشكار و يقين به اين كه هيچ چيز بر خداي تعالي مخفي و پنهان نمي‌ماند اهميت مي‌داد. تا آن‌جا كه دختر ـ كه فقير و تهي دست بود و مقام و منزلتي نيز نداشت ـ در عبادت پروردگارش به درجه‌ي احسان رسيده بود، او خدا را به گونه‌اي عبادت مي‌كرد كه گويي پروردگارش را مي‌بيند و اگر او را نمي‌ديد، پروردگارش او را مي‌ديد.

خواهرم بخوان، بخوان قرآن کریم را، تا کرامتش را دریابی. تأمل کن قرآن عظیم را، تا عظمتش بر تو محرز گردد. دقت کن قرآن مبین را، تا به روشن گریش دست یابی.

اندیشه کن قرآن مجید را، تا به مجد و بزرگواریش پی ببری. تدبر کن قرآن حکیم را، تا به حکمتش معترف گردی. بدان که هجرت از قرآن، شرم‌ساری و سرافکندگی روز حساب و شکوه‌ی رسول اکرم صلى الله علیه وسلم را در پی خواهد داشت. «وَقَالَ الرَّسُولُ یَا رَبِّ إِنَّ قَوْمِی اتَّخَذُوا هَذَا الْقُرْآنَ مَهْجُوراً» (فرقان/۳۰)؛ و پیغمبر عرض می‌کند، پروردگارا! قوم من این قرآن را رها و از آن دوری کرده‌اند.‏

فراموش نکن که کوردلان، در طول تاریخ، مجروح ساختن افکار و قلوب مؤمنان را، همواره در رأس برنامه‌هایشان به اجرا گذاشته‌اند. خود را با فهم قرآنی مسلّح کن، تأثیر کج فهمیشان را، با آیات مبین قرآن پاسخگو باش.

بر مادرمان عایشه‌ی صدیقه ـ سلام الله علیها ـ [نیز] تیر تهمت و افترا انداخته و به بدنامیش همت گماشته‌اند. چون خط بطلان بر سلامت اخلاقی خانواده‌ی رحمة للعالمین صلى الله علیه وسلم ، مجوز حرمت‌شکنی رسول، آل و اصحاب و مؤمنان را، نیز تضمین خواهد کرد. کما این که در زمان حیاتِ آن مبارک رسول صلى الله علیه وسلم نیز، با همین هدف، نقشه‌ی شوم تهمت را در اذهان متعفن خویش، طرح‌ریزی نموده و عملی ساختند. غافل از این که: «النَّبِیُّ أَوْلَىٰ بِالْمُؤْمِنِینَ مِنْ أَنفُسِهِمْ وَأَزْوَاجُهُ أُمَّهَاتُهُمْ» (احزاب/۶)؛ پیغمبر از خود مؤمنان نسبت بدانان اولویّت بیشتری دارد و همسران پیغمبر، مادران مؤمنان محسوبند.

قول رب جلیل است که تکریم پیامبر صلى الله علیه وسلم و خانواده ایشان را بر هر مسلمانی واجب می‌داند.

از نظر اسلام اساس يك جامعه سعادتمند بر يك خانواده خوشبخت است، زيرا كه بايه‌هاي اين خانواده مبتني بر صفا، صميميت و محبت است و همواره از اضطراب بدور مي‌باشد و بادر نظر گرفتن احكام و قواعد اسلامي در حركت است. كار كردن زن بيرون از خانه يكي از مسايل مهمي است كه امروزه ذهن افراد بسياري را به خود مشغول نموده است

در واقع اسلام با كار كردن زن تا زمانيكه در چهارچوب احكام اسلامي باشد مخالفتي ندارد، و كار زن نيز بايد متنساب با شخصيت اجتماعي و فردي او بوده و او را در معرض انواع فتنه‌ها و مفاسد قرار ندهد از جمله كاركردن با مردان نامحرم در محيط آرام و خلوت.

آري ستايش خداوندي را مي‌زيبد كه داراي صفات تمام و كمال است، از بارزترين صفات خداوندي كه هر انسان هوشمندي به راحتي متوجه آن مي‌شود صفت حكيم بودن خداوند است. بله حكيم، به آن ذاتي اطلاق مي‌شود كه هيچ امري در دايره‌ي و هيچ آفرينش وي خالي از حكمت نباشد و بيهودگي در مورد هيچ يك از مخلوقاتش معنا پيدا نكند، و يك هدف از مجموعه اهداف جفت خلق كردن انسان همين رابطه اُنس گرفتن است.

انساني كه اصل كلمه‌ي آن نيز از اُنس يعني مودت و دوستي آمده است مي تواند به راحتي و با دستور الهي با هم‌نوع خود رابطه‌ي مؤدت و الفت برقرار كند و آرامش گيرد، بر اين مبنا است كه رسول(ص) مي‌فرمايند: نكاح سنت من است. تا به انسانيت بفهماند كه ضابطه‌هاي مهمي در امر ازدواج قرار گرفته است.

دين مبين اسلام يك دين فراگير و جامع است. كه تمام شئونات زندگي فردي و اجتماعي انسان را در برگرفته بطوري كه همه از حقوق و مزاياي خود بهره‌مند هستند، در اين ميان ما با موجود بر مي‌خوريم بنام زن، كه دو سوم جامعه ديني و اسلامي را در بر مي‌گيرد.

سپاس خداي دو جهان را سزاست كه در كتاب با عظمت خود "قرآن" شيوة تربيت انسان را به عرصة بيان آورد و اصول هدايت، نيكي و اصلاح بشري را در احكام شرع مقدس اسلام آشكار كرد، اين کتاب را آورد که وسيله باشد تا انسان سرگردان را از تاريكي شرك و ناداني و گمراهي و هرج و مرج به وادي پرنور توحيد رهنمون شود.

خداي عزوجل در كلام استوار خويش حقيقت مذكور را اينچنين بيان مي دارد:

) قَدْ جَاءكُم مِّنَ اللّهِ نُورٌ وَكِتَابٌ مُّبِينٌ○ يَهْدِي بِهِ اللّهُ مَنِ اتَّبَعَ رِضْوَانَهُ سُبُلَ السَّلاَمِ وَيُخْرِجُهُم مِّنِ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ بِإِذْنِهِ وَيَهْدِيهِمْ إِلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ ( (المائده: 16 ـ 15)

واژه زن در دوران جاهليت بي ارزش‌ترين واژه بود چون در اين دوران زنان را به عنوان يك كنيز، و يا  بدتر از يك كنيز حساب مي‌كردند. امّا با وجود همه بي‌حرمتي كه در دوران جاهليت مي‌شود زناني هم بودند كه مورد احترام بزرگان قبائل قرار مي‌گرفتند، يكي از اين زنان خديجه بنت خويلد مي‌باشد، ايشان قبل از بعثت آن حضرت بعنوان زني با كمالات در ميان قريش معروف بود، هر مردي آرزو اين را داشت با چنين زني ازدواج كند.